Rolex dendiğinde akla çoklukla lüks, zarafet ve titizlik gelir. Lakin iş futbol kadrolarına sponsor olmaya gelince marka bir adım geri atıyor. Pekala, neden? Hublot üzere markalar futbol dünyasında uzunluk gösterirken, Rolex hala aralı kalmaya devam ediyor. İşin perde ardında ise esaslı bir marka stratejisi yatıyor.
Rolex’in birinci marka elçisi bir futbolcu ya da yıldız bir aktör değil, 1920’lerde İngiliz Kanalı’nı yüzerek geçmeye çalışan Mercedes Gleitze isimli bir yüzücüydü. Bu olaydan sonra Rolex, kampanyalarında seçkin şahıslarla çalışmayı tercih etti.
Rekor kıran pilotlardan, Oscar ödüllü direktörlere ve ünlü opera sanatkarlarına kadar pek çok özel figür, Rolex reklamlarının yüzü oldu.
Ancak futbol, Rolex’in “seçkin” standartlarına hiçbir vakit uygun görülmedi. Bir devir futbolun alt sınıflara hitap eden bir spor olarak görülmesi ve futbolcuların lüks tüketimle ilişkilendirilmemesi bunda tesirli olmuş olabilir.
Günümüzde futbolun eski statüsü çok geride kaldı. Hublot, TAG Heuer ve Audemars Piguet üzere markalar bu değişimi fark etti ve ünlü futbolcularla iş birliği yapmaya başladı.
Lionel Messi, Kylian Mbappé ve Cristiano Ronaldo üzere isimler artık lüks saat markalarının elçileri. Fakat Rolex bu değişimi göz gerisi ederek seçkinliğini müdafaayı tercih ediyor.
Rolex, sponsorluk stratejilerinde ferdi sporları tercih ediyor. Bunun temel nedeni, kadro oyunlarının tabiatı gereği muvaffakiyetin bir grup çalışması olarak görünmesi. Futbol üzere sporlar, bir bireyin muvaffakiyetinden çok kadronun muvaffakiyetini öne çıkarır.
Örneğin tenis efsanesi Roger Federer’in kazandığı 20 Grand Slam zaferi sonrası ödül merasimlerinde yeni bir Rolex saati takması, markanın itibarlı imajını sergilemek için harika bir fırsat oluyor.
Tenis, golf ve Formula 1 üzere kişisel sporlar, Rolex’in marka stratejisi için çok daha uygun bir yer sunuyor.
